wtorek, 28 lutego 2012

#8#2012

czasami zastanawiam się jak wielki wpływ
na dorosłe życie ma dzieciństwo
i właściwie- do którego momentu
można o nim mówić.

przedszkole?pierwsza klasa?
śmierć bliskiej osoby?

"Szczęśliwe to może być dziecko do piątego roku życia
 w kochającej rodzinie. 
Albo Bóg. My możemy być co najwyżej zadowoleni”*

Do którego roku życia kształtuje się
osobowość i samoocena.

czasem mam wrażenie,
że to, co nam powiedziano
w młodości
i to, czego nam
nie powiedziano
kładzie się cieniem
na całym życiu

a potem 
nie wierzymy 
w komplementy
i dobrych ludzi,
bo wryto w nas,
że 
"nie ma nic za darmo
i wyglądasz jak kluska"



* Leszek Kołakowski


czekam na te kwiaty, na wiosnę. tęsknię...



promomiks...
jednak i w Polsce nie brak talentów;)

środa, 22 lutego 2012

#7#2012

tradycyjnie odezwał się
"syndrom przed-urodzinowy"
nie tworzę bilansów
(bo czego?)
i analiz
(robię to na bieżąco)
czuję po prostu
jak nigdy wcześniej
że się starzeję


"kiedy przestaniesz myśleć 
o starej miłości?"
"kiedy pojawi się nowa"
"nowa się nie pojawi, póki myślisz o starej"


abstrakcyjnie

niedawne "odkrycie", trochę szkoda, że tak późno...

czwartek, 16 lutego 2012

#6#2012, list w butelce

Napisałeś, że
"zmieniasz paradygmat życiowy",
że wreszcie widzisz, jak dużo
pozytywnych rzeczy było w
Twoim życiu.
że docierasz do 
swojej "głębi"

i znów czytałam
Twoje słowa przez
łzy


wiesz, cały czas
mam nadzieję, że 
wszystko Ci się ułoży

wiem jak
trudno
zdefiniować swoje cele
kiedy porzucasz
marzenia,
plany i ambicje
bo
cholernie bolą

gdy
zostaje 
czarna dziura
i nie
ma nikogo
obok
...


nie wiem czego bardziej mi brak
lata czy morza...



na marginesie utworu polecam "gry uliczne", choć to
podobno "męski" film (cyt. z wypożyczalni filmów;)

poniedziałek, 6 lutego 2012

#5#2012

Na "Różę" szłam z obawą
nie o reżysera - jego wcześniejsze filmy
uważam za kategorię "osobną" w polskim kinie
specyfika, realizm, brutalność
"polskie piekiełko"

bałam się o siebie
czy zniosę film do końca
(przy "domu złym"niewiele
brakowało abym wyszła z kina
potem tydzień byłam"chora")

widziałam kilka wywiadów
w tv z Marcinem Dorocińskim,
przeczytałam kilka recenzji
(tzn. czytając recenzję mam mechanizm
"odrzucania opinii i zdań wartościujących")

znałam zarys fabuły, obsadę 
wiedziałam, że muzykę skomponował
genialny Mikołaj Trzaska
( jego muzyka w "Róży" jest
elementem nieodłącznym a partie 
grane na klarnecie basowym
to mistrzostwo)

Wiele pisano o tym obrazie
w kontekście specyficzności
mniejszości zamieszkującej 
obszar Mazur
swoistej
"narodowościowej schizofrenii"
tych ludzi

Warstwa ukazująca społeczność,
sposób w jaki Polacy i Rosjanie
postępowali z Mazurami
jest bardzo brutalna i wręcz naturalistyczna
(ale NIE ma poczucia, że jest to
nieuzasadnione epatowanie)

Smarzowski nie ma litości - jest  
i"wspaniałe ramię" UB
i przekupny lokalny 
przedstawiciel władzy
są zezwierzęceni i zdolni
jedynie do gwałtów
żołnierze NKWD

i jest Tadeusz, 
wracający z wojny
żołnierz AK
bardzo zagubiony, pełen 
wstrząsających wspomnień
o żonie
chcący żyć - po prostu
bez związków z polityką.

Różę odnajduje, dlatego, że obiecał
to jej mężowi.
szlachetny, z zasadami, 
powściągliwy.

Uczucie, jakie rodzi się między
nimi jest wręcz nieuchwytne
nie ma deklaracji,
wielkich słów ( nawet "małych")
przejście ze stanu "nieagresji"
do "miłości" rodzi się z 
gestów
zaminowania dziedzińca,
zszycia spodni, 
nauki strzelania

ja nie mam wątpliwości,
że "Róża" jest filmem 
właśnie o miłości
bardzo "nieromantycznej",
zbyt krótkiej
a na zawsze.

zakończenie - przewrotne
bo w pewien sposób
"dobre"

oczywiście polecam
tym razem nie byłam 
jedyną osobą
na sali, która siedziała
do końca
napisów


mini dawno nie było;)










p. Ciechowski jest też "osobną kategorią"

czwartek, 2 lutego 2012

#4#2012

Długo żyłam w przekonaniu, że
drogi bliskich sobie osób
rozchodzą się dlatego,
że każda z nich się zmienia

okazuje się, że różnią się
gustem filmowym i muzycznym
cenią innych pisarzy
i artystów

że mają inną
hierarchię wartości

długo sądziłam, że
winne są zmiany,
którym ulegają ludzie

teraz myślę, że jest inaczej
ja się nie zmieniam
a
tematów z dawniej bliskimi
osobami coraz mniej

rodzina, dzieci,
własne mieszkanie
dla mnie to
kosmos

...

Rzeczownik "pop"
nie miał dla mnie nigdy
wydźwięku pejoratywnego
najzwyczajniej
nie interesował mnie
ten rodzaj muzyki
( hmm...chociaż
Anię Dąbrowską też się
tak klasyfikuje;)

na Lanę del Rey trafiłam
w sieci po przeczytaniu artykułu.

podobno jest kontrowersyjna
bo ma "takie USTA"
nie bardzo rozumiem
ocenianie artysty
przez pryzmat jego wyglądu

mnie "video games"
po prostu
urzekło

nostalgiczny klimat
i jak zwykle
nieszczęśliwa miłość

teledysk autorstwa artystki
niesamowity misz-masz



Toruń, kamienice ul.Szeroka