czasem los zaskakuje. o potrzebie trudnych rozmów

bałam się tych Świąt

zbyt wiele złych emocji i kompletny brak świątecznego nastroju

zazdrość, żal, gniew. potem wyrzuty sumienia i łzy

kiedy bliscy usłyszeli

"wyjeżdżam"

poczuli się jakbym ich wiadrem lodowatej wody oblała

kłótnia

i

otrzeźwienie

"porozmawiajmy"

i choć były łzy ta rozmowa
- pierwsza od wielu lat

-była potrzebna

Święta były nieświąteczne, choć z rodziną

ale mam nadzieję

że ta rozmowa

wpłynie na relacje codzienne

mogłam wyjechać i nigdy  nie będę umiała odwdzięczyć się M. za klucze.

bo choć z nich nie skorzystałam

to dały spokój i poczucie bezpieczeństwa

i ten spokój i myśl " nie muszę tu być kiedy będzie źle"

- pozwalają mi myśleć o minionym czasie

jak o potrzebnym doświadczeniu

"musimy więcej rozmawiać,

niech to bedą wspólne życzenia dla nas wszystkich"

-usłyszałam

To utwór zdecydowanie podnoszący na duchu.
Na mnie działa lepiej niż "don't worry be happy"

 Z drzewa-drewno. Z drewna...